Great Ocean Breakdown

Nog net vanuit Australië, onze laatste blog vanuit dit land alweer. Bedankt voor alle lieve reacties die er blijven komen! Echt heel tof, al die liefde vanuit het verre Nederland. We hebben weer heel wat te vertellen, want in de laatste week is veel gebeurd.

Great Ocean Road

Onze weg ging verder naar de Great Ocean Road. Een beetje gek wel om op weg te zijn naar een weg, maar dit is een hele mooie weg! De Great Ocean Road staat bekend om de mooie uitzichten en stranden, met o.a. Bells Beach (eindscene van Point Break) en de 12 apostelen. Het was mooi, maar ook heel koud en regenachtig. We waren dan ook bijna op het meest zuidelijke punt van Australië. In tegenstelling tot Nederland betekent zuidelijker dat het kouder wordt. En inderdaad, het lijkt hier wel op de herfst in Nederland, zeker met die koude zeewind van Antarctica, brrrrrr. On the upside: we hebben de Great Ocean Road zo goed als voor ons onszelf, want het is laagseizoen. Het meest bizarre was wel de camping met 100-en staanplaatsen, waar we welgeteld 2 andere toeristen hebben gezien. De kangoeroes waren in de meerderheid. We hadden daardoor het springkussen voor onszelf! We hebben ontdekt dat ze zelfs hier een stukje regenwoud hebben, waar we eindelijk koala’s in het wild hebben gezien.

Het zat er aan te komen...

Maar helaas, de Great Ocean Road had meer voor ons in petto. We wisten dat het moment er eens moest komen dat onze Van het zou begeven, zoveel gebreken en rammeltjes als hij had. Het gebeurde op zaterdag in Peterborough. Rob zat achter het stuur en wilde stoppen voor het benzinestation, want we moesten tanken. Dees vroeg zich af: hé, waarom rijdt hij er voorbij? Rob vroeg zich hetzelfde af. De remmen doen het opeens maar op halve kracht. Er is iets mis. Na contact met Travellers Autobarn en de RACV (de ANWB down under) komt monteur Ken langs. Ken verklaart: “the wheelbearing on your left back wheel, well, it’s just gone.” En dat is ernstig, we kunnen niet veilig verder rijden en het is voorlopig ook niet gemaakt. Helaas is het weekend en kunnen we niet weggesleept of anderszins geholpen worden. Op maandag kan er weer verder gekeken worden.

We zijn dus gestrand in Peterborough. Peterborough is met zo ongeveer 4 straten nog kleiner dan een gehucht. Dat erkennen zelfs de plaatselijke inwoners. Ze verkopen stickers met “Where the bloody hell is Peterborough???”. De dame van 1 van de 2 winkels en camping-manager Wendy hebben zelfs medelijden met ons. Gelukkig is er dus wel een camping. Het lukt ons nog net om de 100 meter er naartoe te rijden, dus hebben we gewoon in onze Van onderdak. Camping-manager Wendy had ons zelfs nog superlief aangeboden om in haar huis in het dorp te overnachten, maar dat was niet nodig. De camping had een tafeltennistafel en internet, dus wij hebben ons prima vermaakt. Sterker nog, zelden hebben wij tijdens onze reis zo ontspannen op 1 plek kunnen blijven. We hadden ook mooi de tijd om onze huurauto voor Nieuw-Zeeland te boeken.

--- Note to self: regel NOOIT je huurauto minder dan 1 week van tevoren, liever ietsje eerder. ---

Op maandag worden we dan weggesleept, door een verbaasde Ken: “what the hell are you guys still doing here?” Ken is van het type nuchter en no-nonsense (ze zijn zeldzaam down under, maar we herinneren ons er nog één in Cairns). Gezellig ongemakkelijk wordt het dan ook als Rob tussen Ken en Dees gepropt in de sleepauto zit. Gelukkig voor Rob ontdooit Ken een beetje als we het over koala’s hebben*. Bij de garage in Timboon concludeert ook de plaatselijke monteur dat de Van niet meer te redden is binnen onze huurperiode (nog 4 dagen). Travellers Autobarn regelt snel een nieuwe voor ons, een upgrade zelfs. In de tussentijd mogen we zomaar de leenauto van de garage gebruiken. Ze sturen vanuit Melbourne Frank, een easy-going en joviale jongeman, met een nieuwe Van en sleepauto voor de oude Van. Het noodlot is met ons en Frank krijgt een lekke band onderweg, dus het duurt allemaal net even langer dan we hadden gehoopt. Dit keer moeten we bij de garage wachten in Timboon, wat vergeleken met Peterborough al snel een metropool is met zo’n 8 straten. Om 20:00 arriveert hij en zijn wij weer mobiel. Na 5 keer handen geschud te hebben met happy Frank klimmen we achter het stuur, Rob mag rijden vanavond. Frank zwaait ons uit en roept nog na: “safe travels Robbie!”.

Achteraf was dit een heel avontuur en hebben we gemerkt hoe lief en behulpzaam de Aussies zijn. Hulde voor Ken, Wendy, Frank en de garage-eigenaar in Timboon!

See ya later Australia!

We houden nog maar weinig tijd over en moeten na de Great Ocean Road alweer snel op weg naar Melbourne om de nieuwe Van in te leveren. Vandaag is onze laatste dag in Australië. Wat zijn 2 maanden snel gegaan. Helemaal als je je bedenkt dat we bij elkaar ruim 12.000 km op de tellers van beide Vans hadden staan. We zijn half Australië door gereden en hebben ontzettend veel indrukken opgedaan. We gingen van tropisch regenwoud naar de woestijn en van onbewoond eiland naar miljoenenstad. We zijn door allerlei seizoenen heen gereisd, van hoogseizoen naar laagseizoen en zelfs door verschillende tijdzones. Australië is echt groot (zie de foto met vergelijking Europa). We hebben veel verschillende mensen ontmoet, allemaal even vriendelijk en stukke relaxter dan in Nederland. We betrappen onszelf tegenwoordig ook vaak op een “no worries”-uitspraak. Zoveel gezien en meegemaakt, en alsnog hebben we het gevoel dat we heel veel nog niet gezien hebben. We hebben dan ook al tientallen redenen bedacht waarom we nog eens terug moeten:

1)      nog geen wilde krokodillen gezien,

2)      we willen West-Australië nog zien,

3)      met een 4x4 een off-road road-trip maken (de route is al uitgestippeld),

4)      we hebben nog tegoed op onze OV-kaart van Melbourne staan…

Enz…

Een nieuw avontuur

We’re going on another adventure! Het zit er toch echt op in Australië. Morgen vliegen we naar Auckland - Nieuw-Zeeland. Bijna twee maanden zullen we het Noorder- en Zuidereiland gaan verkennen met onze gehuurde JUCY Cabana. Een aantal Lord of the Rings locaties staan al op ons verlanglijstje. Ook hebben we contact gelegd met familie in Nelson om daar op bezoek te gaan. Alweer genoeg op de planning dus! Maar... vanuit Australië nemen we wel iets mee: het allemaal ietsje rustiger aan doen.

No worries mate!

* Koala fun facts:

- Wist je dat: gesprekken over koala’sontdooien zelfs de meest die-hard bad-ass.

- We hebben geleerd dat koala’s nooit drinken, maar al hun vocht uit eucalyptus-bladeren halen.